God's Playground - Boże Podwórko

Ta cała sytuacja z wrześniową rocznicą i hece ze znikającą tarczą antyrakietową przypominają trochę historie z podwórek, jakie wszyscy pamiętamy. Uganiamy się za jakąś Ameryką - najfajniejszą dziewczyną w bloku, ale ona oczywiście woli gadać z większymi i bogatszymi. Dla niej kradniemy śliwki od sąsiada, bijemy się z tymi z klatki obok, którzy 11 września wybili jej okno, pomagamy wynosić śmieci. Ameryka jest kapryśna. Czasem pomaga nam w lekcjach, ale czasami tylko się śmieje, patrząc jak dostajemy baty od chłopaków z sąsiedniej ulicy. Wydaje nam się, że wreszcie dorosła: przyjmuje nas do swojej bandy, wzrusza zapewniając: nic o was bez was (choć do domu nadal nie wpuszcza) i pożycza zabawki. Jest fajnie, ale któregoś dnia na huśtawce ni stąd ni zowąd wypali: Możemy się kolegować, ale nic więcej z tego nie będzie. Nie pasujemy do siebie, Polsko.
Oczywiście mamy na podwórku jeszcze innych bohaterów: dawnego chuligana, który przeprosił i z którym teraz się trzymamy, wyrostka, który ciągle nam dokucza, bije, a potem na nas skarży oraz młodsze rodzeństwo, którego musimy przed nim bronić... Ale to już zupełnie inna historia.

Muza:
*klasior: Led Zeppelin – In the Evening (posłuchaj)
*kicz z premedytacją - coś co moglibyśmy zaśpiewać Amerykanom: Bloc Party – One More Chance (obejrzyj)

War saw

Kiedy na pasku TVP Info zobaczyłem wiadomość, że na Przystanku Woodstock będzie dziś specjalny koncert, pomyślałem sobie: rispekt Owsiak! Może jesteś lekko walnięty, ale pokazać ludziom że warto uczcić ważne narodowe, to jednak umiesz. Niestety pasek szedł dalej i okazało się, że szpecjal konsert to hołd w... 40. rocznicę oryginalnego Woodstocka.
Po mej wsi dziś autobusy jeżdżą z flagami, co pokazuje, że prezydent ma niesłychany, karny posłuch u obywateli - trzy dni temu mówi, że 1 sierpnia ma być ogólnokrajowym świętem i już: bach!, wszyscy na biało-czerwono. Albo ludzie sami chcą, żeby trochę z nimbu bohaterskości skapnęło ze stolicy na prowincję. Znając sondaże Kaczyńskiego, myślę, że to drugie. I bardzo dobrze. Też mi bliżej do pomysłu gloryfikacji warszawskiego hardkoru'44, niż do głupiej wypowiedzi Mazowieckiego, albo anegdoty, którą w piątkowy poranek w TOK FM łaskawa była opowiedzieć Janina Paradowska:
Tuż po wojnie pewien pisarz, który spędził powstanie w stolicy przyjeżdża do Krakowa i zachwycając się nietkniętymi zabytkami pyta krakusa: - panie, jak wy to zrobiliście, że tu nic nie zniszczone? A ten odpowiada: - A bo tutaj w Krakowie żyją spokojni ludzie...
Nie wchodząc w szczegóły: gdyby w Warszawie żyli tacy spokojni ludzie, to najpewniej w '45 Bolszewicy doszliby nie do Łaby, a do Renu. Stamtąd już tylko krok do Francji.

Muza:
Z płyty Gajcy:
* Karolina Cicha – Miłość bez jutra (posłuchaj)
* Maleo Reggae Rockers – Pytanie (posłuchaj)
* Kazik – Modlitwa za rzeczy (posłuchaj)
* Pustki – Wiersz o szukaniu (posłuchaj)